Με τους καταπράσινους λόφους, τις όμορφες κοιλάδες και την αδιάκοπη σειρά από χρυσαφένιες αμμουδιές, η Ρόδος είναι πραγματικά ένα ευλογημένο μέρος. Οι εξαιρετικές τουριστικές εγκαταστάσεις, ο ιδιαίτερος συνδυασμός κοσμοπολίτικων και παραδοσιακών στοιχείων, καθώς και οι πολυάριθμοι πολιτιστικοί και αρχαιολογικοί χώροι κάνουν τη Ρόδο τον τέλειο προορισμό διακοπών.

Χάρη στη στρατηγική της θέση, η Ρόδος ήταν σημαντική από την αρχαιότητα. Η αρχαία πόλη της Ρόδου, η κατασκευή της οποίας ξεκίνησε το 407 π.Χ., σχεδιάστηκε σύμφωνα με το πολεοδομικό σύστημα, που επινόησε ο μεγαλύτερος πολεοδόμος της αρχαιότητας, ο Ιππόδαμος του Μιλήτου.

Η Ρόδος, σύντομα εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα ναυτιλιακά και εμπορικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου. Όταν έγινε επαρχία της Ρωμαϊκής και αργότερα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, έχασε αρχικά την αρχαία της αίγλη. Όμως, το 1309 οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ κατέλαβαν τη Ρόδο.

Κατασκεύασαν ισχυρές οχυρώσεις για να προστατεύσουν το νησί, μετατρέποντάς το σε σημαντικό διοικητικό κέντρο και σε μια ακμάζουσα πολυεθνική μεσαιωνική πόλη. Το 1523 η Ρόδος κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους και οι Έλληνες έπρεπε να εγκατασταθούν έξω από τα τείχη της πόλης. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ανεγέρθηκαν νέα κτίρια εντός της Παλιάς Πόλης, κυρίως τζαμιά και λουτρά. Το 1912 η Ρόδος και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα καταλήφθηκαν από τους Ιταλούς. Οι νέοι ηγεμόνες ανήγειραν στην πόλη υπέροχα κτίρια, φαρδιούς δρόμους και πλατείες. Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου ξαναχτίστηκε και η Οδός των Ιπποτών ανακατασκευάστηκε προκειμένου να ανακτήσει τη μεσαιωνική της καθαρότητα. Μόλις το 1948, η Ρόδος ενσωματώθηκε επισήμως στο Ελληνικό Κράτος. Το 1988, η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου καταχωρήθηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.